Ο πάτος του βαρελιού

της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ Κοζάνης

 Οι φοιτητές που ψήφισαν στις φετινές φοιτητικές εκλογές ήταν κατά τι λιγότεροι απ’ όσους ψήφισαν πέρυσι. Η συμμετοχή στη διαδικασία ήταν αντιστρόφως ανάλογη της μεγάλης αναταραχής που επικρατεί στο χώρο της τριτοβάθμιας.

«Γιατί να ψηφίσουμε» έλεγαν οι περισσότεροι «αφού αυτοί που μας εκπροσωπούν δεν μας εκφράζουν».

Την τελευταία εικοσαετία αυτό συμβαίνει.

Η συμμετοχή ακολουθεί φθίνουσα πορεία, αλλά η λογική έκφρασης της αντίθεσης και διεκδίκησης των αιτημάτων παραμένει παραδόξως η ίδια. Λες και πολλοί πίσω από την αδιαφορία και την απέχθεια προς το φοιτητικό κατεστημένο, κρύβουν την έλλειψη διάθεσής τους να αναλάβουν το κόστος να αναμειχθούν οι ίδιοι στα πράγματα.

Πιθανόν να έχει τελειώσει η εποχή των φοιτητικών παρατάξεων. Aλλωστε την ώρα που έχει αποτύχει το κεντρικό πολιτικό σύστημα, τι μπορούν να πουν φοιτητικές παρατάξεις προσκείμενες σε κόμματα που έχουν χάσει το βηματισμό;

Δεν θα έπρεπε, όμως, όλοι αυτοί οι προβληματισμοί να οδηγήσουν αυθόρμητα σε κάτι καινούργιο, το οποίο εξ’ ορισμού αναπτύσσεται μέσα σε ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα; Αντ’ αυτού βλέπουμε την αναπαραγωγή του χειρότερου μέρους τους πολιτικού συστήματος με τη μορφή νεαρών στην όψη αλλά παλαιών στα μυαλά φοιτητών. Oσο οι πολλοί κρύβονται και δικαιολογούνται πίσω από την ανυπαρξία των λίγων, αλλαγή δεν αναμένεται να υπάρξει.