Φοβού τα γκάλοπ!

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

Είκοσι πέντε χρόνια ασχολούμαι με εκλογές και δημοσκοπήσεις, αλλά αυτή τη φορά δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά για τίποτα.Ακόμη χειρότερα: υποψιάζομαι ότι οι δημοσκοπήσεις κινδυνεύουν με ένα χαρούμενο Βατερλώ.Οχι απαραιτήτως επειδή οι εταιρείες δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους - παρότι έχω εντοπίσει μερικές παράξενες και αμφιλεγόμενες πρακτικές...

Αλλά επειδή η πρωτοφανής αναστάτωση που επικρατεί στο πολιτικό σκηνικό δεν επιτρέπει ασφαλή προγνωστικά.

Οταν, λοιπόν, οι δημοσκοπήσεις ταλαιπωρήθηκαν τόσο πολύ στις σχετικά βατές εκλογές του 2009, έχω την αίσθηση ότι οι πολύ δυσκολότερες εκλογές του 2012 κινδυνεύουν να τις αποτελειώσουν.

Το βασικό σημείο στο οποίο θα κριθούν είναι και το πλέον απροσδιόριστο: το ποσοστό του δικομματισμού. Τι θα πάρουν, δηλαδή, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Ενα ποσοστό που θα καθορίσει όχι μόνο το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά και γενικότερα το μετεκλογικό πολιτικό σκηνικό.

Σύμφωνα με τις έως τώρα μετρήσεις, η εικόνα των δύο κομμάτων μοιάζει σχεδόν ψυχεδελική.

Εχουμε ένα ΠΑΣΟΚ γύρω στο 10% (ακόμη και 8% «εκλογική επιρροή» τού έδωσε μια δημοσκόπηση!), με μια ΝΔ που κυμαίνεται από 17% έως 32%!

Αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις, λοιπόν, το άθροισμα των δύο κομμάτων δύσκολα ξεπερνά το 1/3 των ψήφων. Ως εκ τούτου, η Ελλάδα οδεύει αισίως στη γενική ακυβερνησία - επιχείρημα το οποίο (στη βάση των δημοσκοπήσεων) ακούστηκε ακόμη και στις συνεδριάσεις του Eurogroup!

Δεν θα μπω στην κουβέντα αν οι καταγραφές αυτές αποτελούν αντικειμενικά δεδομένα ή αν υπηρετούν σκοπιμότητες - σίγουρα, πάντως, δίνουν μια εικόνα διάλυσης του πολιτικού συστήματος.

Αναρωτιέμαι όμως μήπως συμβαίνει κάτι χειρότερο: μήπως, δηλαδή, καταγράφουν ένα καθημερινό κλίμα, το οποίο δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα εκφραστεί και στην κάλπη - τουλάχιστον όχι σε αυτή την έκταση...

Διότι εδώ προκύπτει μια σαφής αντίφαση. Οι ίδιες έρευνες εμφανίζουν έναν λαό ιδιαίτερα φοβισμένο, ο οποίος σε ποσοστά 77%-80% αντιλαμβάνεται το ευρώ περίπου ως μοναδική σταθερά στο αβέβαιο μέλλον του.

Ερώτημα: Πώς συμβαδίζει αυτή η διαπίστωση με τη συρρίκνωση των κομμάτων διακυβέρνησης; Δεν το γνωρίζω.

Αλλά, αν συμβαδίζει, τότε η Ελλάδα θα αποδειχθεί η μοναδική δυτική δημοκρατία που σε συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής ανασφάλειας στρέφεται αριστερά. Που θέλει το ευρώ, αλλά ψηφίζει εκείνους που το θέτουν σε κίνδυνο.

Ξέρω, ξέρω... Θα μου πείτε για την οργή, την αγανάκτηση, τον θυμό της κοινωνίας. Ολα αυτά ισχύουν. Αλλά ας περιμένουμε να δούμε πώς θα εκφραστούν και στην κάλπη.

Οταν θα πρέπει όχι μόνο να διαμαρτυρηθείς ή να τιμωρήσεις, αλλά να βρεις και κάποιον για να κυβερνήσει - χωρίς εθνικές περιπέτειες!