«Δυο γάιδαροι εμάλωναν σε ξένον αχυρώνα» λένε οι κάτοικοι του νησιού, στη σκιά της διαμάχης μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για την πατρότητα ενός έργου που άλλοι οραματίστηκαν, σχεδίασαν και εν πολλοίς πραγματοποίησαν. Το ότι τα εγκαίνια ενός νησιωτικού αεροδρομίου έγιναν κεντρικό θέμα της πολιτικής αντιπαράθεσης, θα μπορούσε να εξηγείται είτε από τον επαρχιωτισμό που κατατρύχει την ελληνική πολιτική πραγματικότητα, είτε από την (άκυρη) αντίληψη σύμφωνα με την οποία «το καλοκαίρι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ειδήσεις». Παρά ταύτα, ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται η κυβέρνηση και το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου το θέμα του αεροδρομίου της Πάρου, οδηγεί σε άλλα συμπεράσματα.
Το ίδιο το νέο αεροδρόμιο της Πάρου βέβαια αποτελεί και αυτό ξεχωριστό πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, η οποία επιβεβαιώνει την παροιμία: «δυο γάιδαροι εμάλωναν σε ξένο αχυρώνα». Κανένα από τα δύο κόμματα δεν έχει συμβάλλει ουσιαστικά στην σύλληψη, τον σχεδιασμό, την μελέτη και εν τέλει την εκτέλεση του έργου!
Η κυβέρνηση διεκδικεί, προς γενική κατάπληξη των όσων γνωρίζουν, την πατρότητα του έργου. Και στον αντίποδα, η ΝΔ δια των τοπικών οργανώσεών της και με επικεφαλής τον δήμαρχο Πάρου, Μάρκο Κωβαίο, υποστηρίζει ότι το έργο είναι δικό της. Εντυπωσιακότερο όλων είναι ότι το Μέγαρο Μαξίμου (!) εξέδωσε το απόγευμα της Πέμπτης εν όψει της μετάβασης του Αλ. Τσίπρα στην Πάρο για τα εγκαίνια ένα πολυσέλιδο non paper, που θύμισε τις αντίστοιχες ενημερώσεις της περιόδου της μνημονιακής διαπραγμάτευσης – αν και τότε τα αντίστοιχα σημειώματα ήταν πολύ πιο ευσύνοπτα…
Υπό αυτές τις συνθήκες, η ιστορία του έργου έχει την σημασία της και η απουσία των πρωτεργατών τόσο από την τελετή των εγκαινίων, όσο και από τις δημόσιες αναφορές, είναι ενδεικτικές.
Οι απαρχές της δημιουργίας του νέου αεροδρομίου της Πάρου πάνε πίσω στο καλοκαίρι 2000. Το ΠΑΣΟΚ έχει μόλις κερδίσει οριακά τις εκλογές του Απριλίου, όμως το κλίμα για την κυβέρνηση είναι βαρύ («σκάνδαλο» χρηματιστηρίου, υποθέσεις διαφθοράς στα εξοπλιστικά κλπ.). Ο Κώστας Σημίτης ετοιμάζεται για ολιγοήμερες διακοπές στην Πάρο και οι τοπικοί παράγοντες κοιτούν να φτιάξουν λίγο την ατμόσφαιρα. Γραμματέας της τοπικής οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ τότε ήταν ο μετέπειτα δήμαρχος του νησιού, γραμματέας του κόμματος και υπουργός Γιάννης Ραγκούσης. Οργανώνει μία θερμή υποδοχή του κ. Σημίτη στην Παροικιά και στη μεταξύ τους επικοινωνία, όταν ο τότε Πρωθυπουργός τον ρωτά τι μπορεί να κάνει για το νησί, του απαντά: «το αεροδρόμιο».
Ο κ. Σημίτης κατα τη σύντομη αντιφώνησή του στην υποδοχή Ραγκούση, δεσμεύεται για πρώτη φορά δημοσίως για την κατασκευή ενός νέου σύγχρονου αεροδρομίου στην Πάρο. Και πράγματι, λίγες εβδομάδες αργότερα δρομολογεί τις διαδικασίες για το έργο, δίνοντας εντολή για μελέτες απαλλοτριώσεων και για την κατασκευή.
Στην ουσία το έργο τίθεται σε τροχιά το 2006, επί δημαρχίας Ραγκούση, οπότε και ξεκινούν οι απαλλοτριώσεις, συνολικής δαπάνης που πλησιάζει τα 14 εκατ. ευρώ, προερχόμενα από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Η επόμενη φάση ήταν η δημοπράτηση της κατασκευής του διαδρόμου, συνολικού κόστους 23 εκατ. ευρώ, η οποία δρομολογήθηκε το 2011 επί θητείας Ραγκούση στο υπουργείο Μεταφορών και ολοκληρώθηκε από τον Μάκη Βορίδη λίγους μήνες αργότερα.
Η τελευταία φάση του έργου ήταν η κατασκευή των χώρων υποδοχής επιβατών του αεροδρομίου, η οποία κόστισε περί τα 1,9 εκατ. ευρώ. Ηταν έργο που ολοκληρώθηκε τον Μάιο του 2016. Το ανέλαβε, το υλοποίησε και το χρηματοδότησε η Aegean, η οποία τώρα ανέλαβε και το κόστος μετάβασης του κυβερνητκού κλιμακίου στην Πάρο για τα εγκαίνια.
Μία άγνωστη πτυχή της υπόθεσης, η οποια θα μπορούσε και να αλλάζει τα δεδομένα της συζήτησης σήμερα, είναι μία απόρρητη έκθεση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας του 2011, σχετικά με την αναγακαιότητα της κατασκευής του νέου αεροδρομίου της Πάρου. Στην έκθεση εκείνη σημειωνόταν μεταξύ των άλλων, ότι το προηγούμενο αεροδρόμιο του νησιού ήταν «μη ασφαλές και επικίνδυνο» και υπήρχε παράθεση περιστατικών κατά τα οποία στις προσγειώσεις προκαλούνταν ζημίες στα αεροσκάφη (π.χ. αστοχίες στα ελαστικά λόγω καταπόησης κατά την πέδηση λόγω μικρού μήκους του διαδρόμου, είτε έξοδοι από τον διάδρομο), που δεν οφείλονταν σε ανθρώπινο λάθος, αλλά σε τεχνικές ελλείψεις του αεροδρομίου. Οποιος είχε παρακολουθήσει ή ζήσει μέσα από το αεροσκάφος την μανούβρα της προσγείωσης στο παλαιό αεροδρόμιο, μπορεί να καταλάβει…
Αφότου έγινε γνωστό ότι η κυβέρνηση Τσίπρα σκόπευε να μετατρέψει σε (μία ακόμη) φιέστα τα εγκαίνια της λειτουργιας του νέου αεροδρομίου της Πάρου, οι τοπικοί κομματικοί αρχοντες της ΝΔ θέλησαν να διεκδικήσουν την πατρότητα του έργου. Ο δήμαρχος Μ. Κωβαίος έκανε την προηγούμεμη Δευτέρα της δική του τελετή εγκαινίων, στην οποία παρευρέθηκαν πολλά πολιτικά «φαντάσματα», τα οποια καταδεικνύουν και την πολιτική σχιζοφρένεια της περιόδου: Ο αντιτσιπρικός πλέον Μανόλης Γλέζος και οι καραμανλικοί, παριανοί παραθεριστές, Γ. Αλογκοσκούφης και Σπ. Σπηλιωτόπουλος…
Κατόπιν όλων αυτών, και αφότου θα έχει πέσει η αυλαία μίας ακόμη ασύμμετρης φιέστας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, πολλοί αναρωτιούνται ακόμη για ποιον λόγο τα εγκαίνια ενός νησιωτικού αεροδρομίου μπορεί να αποτελούν μείζον θέμα πολιτικής αντιπαράθεσης. Οι Παριανοί έχουν κάποιες απαντήσεις, οι οποίες μπορεί και να είναι κατατοπιστικές:
α) το αεροδρόμιο του νησιού δεν συγκαταλέγεται στα 14 που έχουν παραχωρηθεί στην Fraport. Αρα, προσφέρεται για μικροκομματική εκμετάλλευση από την κυβέρνηση και τον αρμόδιο υπουργό Χρήστο Σπίρτζη, ο οποίος ως γνωστόν κρατά ψηλά το λάβαρο των «απρόθυμων ιδιωτικοποιήσεων».
β) οι πρωτεργάτες του έργου ήταν επικεφαλής και μεγαλοστελέχη προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, τους οποιους η σημερινή ηγεσία του κόμματος δεν τολμά να υπερασπιστεί και που πάντως απέχουν από την κεντρική πολιτική σκηνή.
γ) επίκεινται εκλογές και οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μαζεύουν ψήφους ακόμη και στις διακοπές…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου